Ineens ging mijn telefoon van de zaak. Hoi met Marc, doe jij nog steeds mensen meenemen in de boot voor te vissen? Het laat zich raden waar de roots van Marc liggen. Ik moest even schakelen, Marc, Marc, Marc? Welke Marc ben jij? Toen kwamen de verklarende woorden en werd alles ineens duidelijk. Jazeker Marc voor jou altijd. En wanneer zou dat kunnen? Nou wat dacht van de 30e december aanstaande. Wauw zo snel al? Nou graag. En zo kwam het dat ik Marcen zijn vismaat Fons vanmorgen om 08.30 uur de afgesproken plaats ontmoet. Na een korte elleboog stappen we in de boot. Het is voor Fons de eerste keer in een boot. Na een korte uitleg vertrekken we. Marc en Fons zijn op zoek naar informatie over, snoeken, hengels, pluggen, kleuren etc. Ik stel ze gerust dat ze allemaal de revue zullen passeren deze dag maar dat vooralsnog een plug die 2 meter diepte kan halen voldoet. Marc monteert een redhead pike fighter en Fons voorziet zijn hengel van een screaming devil in dezelfde kleurstelling. We vertrekken en al snel is het Marc die de score opent. We praten honderduit en bij en onderwijl gaat er zo nu en dan er een snoekje aan de hengel hangen. Alleen bij Fons blijven de vangsten even uit maar als hij dan beet krijgt komt meteen de grootste tot dan toe boven water. Het gebeurt altijd onverwachts Fons. We proberen het een paar keer in het dorpje waar we begonnen zijn maar dan verkassen we naar de rust van de polder. Marc en Fons genieten van het natuurschoon rond de visplaats. Ganzen die hier in de buurt hun slaapplaatsen hebben stijgen in grote getale op en we zien een prachtige buizerd voorbij vliegen. Als er even later twee zwanen opstijgen komt steevast de opmerking dat de KLM weer opstijgt. Wat de kracht van reclame is mag nu duidelijk zijn.
Na een kleine pauze vangen er een mooie snoek van 87 cm. kort daarop gaat er een kleinere aan hangen. Ik kom er achter dat er een aantal sluizen dicht zijn die normaal gesproken open zouden zijn wat ons areaal aan viswater wat beperkt. We draaien dus om en Fons raakt vast. De kunstaasredder brengt uitkomst echter de speld van zijn onderlijn buigt uit en de screaming devil staat onder water geparkeerd. Even verder gaat er eindelijk een snoek aan mijn Timber Tiger hangen. Het is een mooi exemplaar. Marc gaat haar landen en zegt nog dat ze maar net vastzit aan het lipje. Of niet het schepnet moeten pakken. Ik zeg dat het niet uitmaakt of ze losschiet of niet en Marc zet de landing met de hand in. De snoek slaat een keer met haar kop en geeft als een estafette stokje de dreg aan Marc door. De haakpunt steekt diep in zijn vinger. Met een kniptang verlossen we Marc van het gewicht van de plug en geven hem de ruimte om zich van de haak te ontdoen. Hij weet de haakpunt door te duwen en na even te ontsmetten wikkelen we een drukpleister om de wond. Na een cup-a-soup kan Marc verder;). We vangen nog regelmatig een snoek alhoewel de stillere periodes langer worden. We keren terug in het dorpje en ook daar vangen we nog een paar snoeken. Aan het einde van de dag staat de teller op 12 stuks die ook nog eens eerlijk verdeeld blijken. Het heeft beide mannen goed voldaan en we spreken af het nog eens op korte termijn te herhalen. Alhoewel ik gezegd heb niets te willen hebben, schenken Marc en Fons mij een aantal lekker biertjes. De eerste Mc Chouffe nuttig ik terwijl ik dit stukje tik. Nu een paar foto’s en het filmpje volgt
Wat een schitterende dag, genoten met een grote G!! Hans ontzettend bedankt voor je tips en gezelligheid de snoeken die we vingen waren de kers op de taart. Er komt zeker een volgende keer!!