Geplaatst op Geef een reactie

18 september 2010

Na een succesvolle maandag was zaterdag de dag waarop het weer gebeuren mocht. Natuurlijk ga je een volgende visdag in met een blanco lijst met verwachtingen want je weet heel goed dat het ook anders kan zijn. Popke en ik kozen deze keer voor een kanaal omdat de voorspellingen niet denderend waren. Dan hebben we niets aan hoge golven en een moeilijk te controleren boot. Dus een kanaal op. Wij als eerste proberen om trollend een paar snoeken te vangen maar die gaven niet echt thuis. Toen overgeschakeld op verticale visserij. Daar kreeg ik op een fireball als eerste een aanbeet. Ik probeerde de haak te zetten maar slaagde er niet in. Het voelde massief maar vissen die je mist voelen altijd zo. Dus een klein stukje verkast en daar weer geprobeerd. Ook daar bleken we niet echt succesvol. Maar even weer op de plaats van de eerdere misser proberen. Daar scoorde ik het eerste snoekje van de dag. Volgens ons natuurlijk niet de snoek van de eerste aanbeet, die was immers dikker! We zullen het nooit weten. We besloten verderop te gaan kijken en de afstand al slepend af te leggen. Nauwelijks een meter of tien verder scoorde de Timbre Tiger een volgend slachtoffer. Een kleine snoek maar iedere snoek is een potentiĆ«le meter dus niet zeuren. Verderop was het de beurt aan Popke hij scoorde achtereenvolgens een snoekje, een snoekbaars en weer een snoek. Alles ook op een Timber Tiger. Toen we een zijvaart in voeren werd mijn Timber Tiger opnieuw gegrepen. Omdat het prachtig helder water was dacht ik even een stukje te filmen van dit beest met een Timber Tiger in zijn bek. Popke zei dat hij er dan even een snoek bij zou vangen zodat we er dan meteen twee op video hadden. Hij had de woorden nog niet gesproken of hij had er al een snoekje aan. Je komt er dan thuis achter dat het water dan wel helder lijkt maar dat 50 cm zicht, benodigd voor een beetje opname onder water, zomaar niet is bereikt. Dus vage beelden van een snoek met een plug in zijn bek. Maar goed aldoende leert men. De veelbelovende sloot voldeed niet aan de verwachtingen dus gingen we weer verkassen. Op een kanaal schakelden we weer over op verticaal vissen. Een fireball en een dropshot samen overboord. Popke scoorde een snoekbaars die ik trachtte te fotograferen maar mijn stuiterende dropshothengel kondigde een mooie baars aan. Kort daarop weer een snoek op de fireball. Daarna werd het even rustig. Een klein stukje verkassen leverde niets anders dan aanbeten op waarvan we er niet een konden verzilveren. Totdat er weer een baars gevangen kon worden op een dropshot. Daarna scoorde Popke weer een snoekbaars en even later weer een snoek. Met vijfenzeventig centimeter de grootste vis van vandaag. Daarna werd ons geduld danig op de proef gesteld en konden we nog een baars en twee snoeken noteren. Daarmee kwam ons dag totaal op 16 vissen. 9 snoeken, 3 snoekbaarzen en 3 baarzen. Geen gekke dag dus. “Zulks kon minder!”<!–
WriteFlash('’);
//–>

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *