Geplaatst op Geef een reactie

Winterse omstandigheden.

Er zijn van die dagen dat je het al weet. Als je ’s morgens het stijf bevroren zeil van je boot trekt en alvast begint met ruitenkrabben. Het wordt een koud dagje vandaag! Je laad de boot in, koppelt hem aan en gaat dan nog maar even naar binnen. Jacob komt pas om half negen, een dik half uur nog! Ik zet de pan met snert op een laag pitje en kook alvast water om de thermoscans voor te verwarmen. Ik ben in het bezit van een modern koffiezet apparaat maar er gaat op zo’n koude dag niets boven een met de hand opgeschonken kopje koffie met een snufje Buisman. Het bruine vocht zakt gestaag door het filter en de vallende druppels echoën in de warmhoudfles. De boterhammen voor mee worden gesmeerd en voor als het echt te gek wordt, een banaan. De snert is inmiddels heet en ook kan in mijn “bootkist”. (Ik heb een grote kunststof koffer met deksel, een opberg box eigenlijk, die ik meeneem in de boot. Al mijn kunstaas en toebehoren zit in die kist. Hij dient verder als tafeltje en droge plaats voor mijn camera’s. Het mooiste van alles, je tilt alles in één keer in de boot.) Als Jacob aankomt laden we zijn spullen over en rijden we naar de beoogde visplaats.

Onderweg blijkt het verraderlijk glad. We glijden de bochten door en op de eerste doorgaande weg aangekomen blijkt ook die glad te zijn. Een jongedame heeft de gevolgen daarvan ondervonden en staat dwars in de berm. We glijden richting verder. Op de plaats van bestemming aangekomen inspecteren we de helling op gladheid. In deze tijd van het jaar heb ik altijd een emmertje strooizout in de auto liggen en niet zonder reden. Ook nu komt hij goed van pas. Kunnen we in ieder geval veilig traileren.

Als de boot te water is varen we nog maar nauwelijks of de eerste snoek hangt al aan een Timber Tiger. Jacob onthaakt haar terwijl ik snel de filmcamera pak en uit de hand film. Ik monteer meteen daarna de camera en we vissen verder. Het weer is werkelijk schitterend, het water helder dus alle ingrediënten voor een mooie visdag zijn daar. Ik heb ondertussen eindelijk de GoFish camera thuisgestuurd gekregen en besluit even een poging te wagen wat filmmateriaal te schieten voor een eerste indruk. Het nadeel van alle camera’s die geplaatst worden tussen hengel en aas, dat je het gevoel met je kunstaas kwijt bent. Jacob en ik zijn beide van hetzelfde type, het gaat voor een groot deel ook om de aanbeet. Aan een bijhengel vangen is niet verkeerd, maar minder leuk. Ik vis de camera aan de handhengel en moet dus even een concessie doen. Ik ben dan ook blij dat Jacob een snoek vangt zodat we onder water een snoek op de gevoelige plaat kunnen vastleggen, daarna verwijder ik de camera weer. We varen een stukje over groot water met als doel een dorpje uit te kammen. Daar zijn de snoeken in de winter en toch vangen we een snoekje midden op een meer dat we oversteken. Maar op de eerste stek aangekomen zijn de snoeken niet te verleiden, misschien is het weer te mooi, ik weet het niet en het is ook niet belangrijk. Pas de tweede stek is het weer een snoek die zich meldt. We scharrelen ze wel bij elkaar op zo’n dag.

Halverwege de middag betrekt het en wordt het gevoelig kouder. We hebben het wel gezien. Een mooie dag!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *