Het is even over negen als de boot te water ligt en wij kunnen gaan vissen. Wij zijn lurebuilding Henk en ik. Eigenlijk zou er nog een verslag tussen dit en die van hieronder moeten staan maar helaas moest om gezondheidsredenen Paul en ik onze visafspraak van vorige week verzetten. 
Hopelijk vissen we nog een keer voor het sluiten van het seizoen. Wel heb ik vorige week nog getracht een afspraak te maken met de oude dame van oudejaarsdag mag die kon ik niet verleiden. Het dikke water en de gure wind van vorige week deden bij binnen het uur besluiten om lekker bij moeder de vrouw voor de kachel te kruipen. Maar dat was vorige week. Dit weekend was het mooi weer. Zeker gisteren maar toen had ik andere bezigheden. We vertrekken vanuit Mantgum en varen over de Mantgummervaart naar de Swette. Zo, voor wie wil weten waar we gevist hebben was dit duidelijk genoeg denk ik. Rechtsaf kiezen we de route richting Sneek. Ervaring leert dat je met deze omstandigheden niet te grote stukken water af moet vissen en ons traject beslaat vandaag een goede 2 kilometer, met daarin enige hotspots. Als aas staat voor mij de Sea Tiger op het lijstje en Henk vist met een vertrouwde Timber Tiger. Na een goed kwartier openbaart de eerste aanbeet zich. Het stemt mij hoopvol. Daarna blijft het echter stil. Erg lang naar mijn mening. 
Zo lang zelfs dat ik bijna het vertrouwen in het kunnen vangen van een snoek dreig te verliezen. Gelukkig is daar dan Henk. Hangen. Geen dikke snoek maar wel een snoek en ik heb zowaar voor de tweede keer dit jaar een snoek in de handen. Al de andere snoeken hebben schijnbaar afgesproken om de kaken op elkaar te houden want wat we ook proberen, het verleiden van een snoek lukt ons niet meer. De dag was echter prachtig. Droog weer met een zo nu en dan priemend zonnetje, een frisse wind en met je kont in een boot. Wat wil een mens nog meer.