16 juni 2007

Hoewel ik, helaas nog, niet de bezitter ben van een MARCRAFT, was ik vandaag toch op uitnodiging van Henk op de MARCRAFT bezitters jaarlijkse visdag op het Eiland van Maurik. Het werd een hele dag. ’s Morgens om half zes ging het wekkertje en om zes uur waren Henk en ik op weg vanuit Friesland. Onderweg werden we nog ingehaald door het organiserend duo dat schijnbaar ontheffing had voor de maximale snelheid die men met een boot achter de auto wettelijk gezien heeft. Maar ook zij kwamen, net als wij om een uur of negen aan op de plaats van bestemming. Een tiental “bezitter’ had zich ingeschreven voor deze visdag die bestond uit een het vissen van een pseudo wedstrijd. Om tien uur had iedereen zijn koffie op en begon het vissen. Veel motorgeweld werd ten toon gespreid om allereerst de vaareigenschappen van de MARCRAFTS te demonstreren maar ook om als eerste bij de stekken te zijn. “Verloren vistijd” besloten Henk en ik en wij begonnen onmiddellijk te slepen met Timber Tigers. Nooit hadden wij hier gevist maar het stromende water verderop had ons doen besluiten voor deze pluggen te kiezen. En niet zonder resultaat zou later blijken. In het stromende water vingen Henk en ik op gezette tijden zo nu en dan een visje. Allemaal moesten ze op de foto met de vanger, MARCRAFT PET, een gemeten lengte. Verder diende alles geregistreerd te worden. Tegen vier uur verzamelden alle boten weer bij de trailerhelling en werden de boten weer uit het water gehaald. Vervolgens was het verzamelen in het pannenkoekenhuis en konden we onder het genot van een maaltijd, van de resultaten van deze dag kennis nemen. In totaal werden er 40 vissen gevangen. Grootste drie snoeken 111, 98 (Steef Meijers) en 95 centimeter (Henk Roos). Grootste snoekbaarzen 60 en 57 cm. Verder veel ondermaatse snoeken en een enkele baars. Kortom een mooie visdag die werd afgesloten met een maaltijd van pannenkoeken. Om even voor tien uur rijden we Mantgum weer binnen. Ik heb onderweg liggen “powernappen”. Dat schijnt heel gezond te zijn volgens Henk? Volgens mij gaan de jaren gewoon tellen.

foto’s Henk Roos!