Categorie: 2005

Dat het maar een goed jaar mag worden. Vandaag vis ik met Cock en Wytze vanuit de boot. Het is roetkoud en ik heb uit voorzorg maar een emmertje zout meegenomen omdat de trailerhelling wel eens glad zou kunnen zijn. Om even voor half negen zijn we op de beoogde plaats. We traileren de boot en beginnen vol goede moed. Het blijkt echter een dag hard werken te worden en met veel pijn en moeite vangen we met drie man twee snoeken. Kortom een slecht begin van het jaar maar het is gelukkig nog lang.

Na overleg met Wytze vissen we vandaag als twee “die hards” die de elementen negeren. Het wordt een prachtige dag qua weer maar de vangsten vallen erg tegen. Bij weinig actie is de concentratie niet optimaal en de eerste aanbeten worden dan ook gemist. Uiteindelijk vissen we van 08.00 uur tot 18.00 uur en vangen samen 3 snoeken en krijgen in totaal 7 aanbeten.

Gezien de datum van het vorige verslag mocht het onderhand ook wel weer eens. Een echte reden voor het niet eerder gaan vissen is er eigenlijk niet want tijd moet je eigenlijk maken. Helaas heb ik mezelf die tijd de afgelopen periode niet gegund maar daar gaat verandering in komen. In de winterperiode heb ik een mooie penhengel laten bouwen (hoe verrassend) en die moet nodig eens worden ingewijd. Vandaag moest het er dus van komen. Om even voor 06.00 uur was ik bij de beoogde stek en kon het peilen beginnen. Snel een klein handje maïs op de stek een enkele maïskorrel op de haak en vissen. Kopje koffie en dan een sigaretje maar dat doen we dus niet meer, dus blijft het bij een kopje koffie. Mijn pennetje tipt twee keer, ik tik aan maar niets. De zon probeert vanachter de horizon aan kracht te winnen. Ik geniet van een koele noordoosten wind door mijn haren als ik een oude bekende tegenover mij ontwaar. Even snel een foto gemaakt. Zo verkas ik regelmatig van dukdalf naar damwand maar ik kan geen vis verleiden. Het maakt me allemaal niet zoveel uit. Ik heb gevist en genoten en daar gaat het om. De eerste karper komt binnenkort wel. We gaan weer vissen.

Een hele rij met visdata in de titel en dat heeft alles te maken met de vistijd die per dag genoten is. Iedere avond ga ik naar een van mijn favoriete bruggetjes en probeer ik met de penhengel wat karper aan de schubben te komen. Op bijna al deze dagen is Henk mijn vismaat en samen brengen we iedere avond ongeveer twee tot drie uur door op een tweetal visplaatsen. Iedere avond voer ik de stekken aan met wat maïs en aardappels. De eerste dag is het niets, geen stootje. De tweede dag lijkt het al beter. In zoverre dat er wat gevangen wordt. dat betekent in ieder geval dat het voeren vruchten af begint te werpen. Hij zijn echter nog geen karpers. Brasem en blei maar daar kun je ook best blij mee zijn. De derde avond vangen we een aantal vissen waaronder een paling en en schele pos. En dat aan maïs. Misschien komt het omdat er behoorlijk gemalen wordt en we net achter de bruggenhoofden onze pennetjes hebben laten zakken. Allicht dat het dwarrelen der maïskorrels door deze vissen is opgemerkt. Hoe we het ook proberen de karper laat zich nog niet zien op de derde dag. Op de vierde dag ga ik alleen. Henk heeft, zoals men dat noemt, familiaire verplichtingen. Ik laat mijn pennetje zakken tussen de dukdalf en de brug. Na een minuut steekt de pen op om daarna onmiddellijk weg te zakken. Ik sla aan en voel onmiddellijk dat ik een mooie karper gehaakt heb. Ik moet sleuren om deze vis bij de palen weg te houden. Helaas slaag ik hier niet in. Een dertigtal seconden doe ik verwoedde pogingen de vis de baas te worden maar helaas. Mijn lijn lijkt te worden afgesneden onder de waterspiegel. Balend staar ik naar het wapperende stukje lijn aan het uiteinde van mijn hengel. Snel de zaak opnieuw opgetuigd en verder gevist. Twee brasems zijn nog te verleiden maar de karper laat zich niet meer zien. Volgende week misschien beter.

Als ik hieronder kijk naar de data van mijn laatste visdag dan schieten de tranen mij in de ogen. Ik heb echter tussendoor wel eens even een klein uurtje gevist maar visdagen kon ik dat niet noemen. Vangsten waren ook niet de moeite van het vermelden waard. Door allerhande externe factoren was ik simpelweg niet in staat om de te gaan vissen. Echt, vandaag ben ik voor het eerst, sinds de opening van het seizoen, op snoek gaan vissen. Jan Boonstra had mij hiertoe uitgenodigd en ik was dan ook op het afgesproken tijdstip aan de Vecht. Om even na achten lieten we de boot te water en kon het avontuur beginnen. Vol goede moed gingen we van start. Ik was eindelijk eens in staat om met mijn de eigenbouw Poask baitcaster te vissen. Daar had nog nooit een snoek aan gehangen. Na een anderhalf uur gevaren te hebben en een duidelijke aanbeet gemist waren we nog steeds visloos. Gelukkig loste Jan dat probleem even later op met een mooie snoek van ongeveer 70 cm. Vervolgens was het weer lang wachten. Op de Vecht heb je altijd kans op een baars maar ook die lieten zich niet snel verleiden. Uiteindelijk kwamen ze dan toch te voorschijn en in totaal werden er 10 stuks gevangen. Ik was nog steeds visloos tot die ene dreun die de eerste snoek, 65 cm, van mijn seizoen opleverde. Ik was het gelukkig niet verleerd. Tegen het einde van de dag voerde Jan ons nog even kort langs de oever. Ik kijk naar de rietpol even voor de boot en zie aan een welling in het water dat daar een vis bij vandaan schiet. Een seconde later een dreun op de hengel. Een mooie vis vol ik meteen. Ik denk eigenlijk al aan de meter maar realiseer me even later dat de Vecht stromend water is en de snoeken dus iets sterker zijn dan normaal. De vis geeft goede sport en brengen 87 cm op de meetlat. Ik ben het echt niet verleerd! Kortom een mooie visdag met 10 baarzen en 3 snoeken.

Omdat je vakantie hebt moet jet het er dan ook maar meteen even van nemen. Vandaag gevist met mijn vrouw. We troffen het best wel met het weer. Alleen net toen we weg waren en net toen we terug waren een fikse bui maar tussendoor geen noemenswaardige neerslag. Mijn vrouw was het die na een uur of drie de dag redde met een snoekje van 45 cm. Zelf heb ik geen beet gehad.

Wat een luxe, je boot vlakbij je huis in het water Dat biedt dan de gelegenheid om na het eten even een paar uurtjes te vissen. Slepend met een Timber Tiger weet ik uiteindelijk in twee uurtjes drie snoeken te verleiden. De grootste meet zo’n zeventig centimeter. De andere twee zijn van beduidend minder formaat maar gezien de ervaring van gisteren voor mij driehonderd procent vooruitgang.

Hoewel het bij ons in het dorp gisteren de laatste dag was van het dorpsfeest en ik dus de nodige versnaperingen gehad had toch afgesproken om te gaan vissen. Samen met Henk en zijn broertje John. Dat was lang geleden dat zij bij mij in de boot hadden gezeten. Ik meen dat het op het Apeldoorns kanaal was in het jaar 2002. Maar goed dit verslag gaat over vandaag. Vandaag hebben we een aantal doelen gehaald. Als eerste Henk een beetje wegwijs maken in de polders hier. Vervolgens moest hij nog leren hoe je een boot door een sluis krijgt. Tussendoor ook nog wat nieuw water verkennen en hier en daar vissen. Gevist werd met Timber Tigers en een prototype Jabo die ik van Jan Boonstra gekregen had om uit te testen. De snoeken waren niet echt hongerig alhoewel John er toch in korte tijd een wist te vangen. Veel later was het weer John die een gehaakte vis moest lossen. Na de eerste sluis, schutten is echt leuk, en de nodige kilometers verder was het de beurt aan mij. Een mooie snoek van achter in de zeventig ging aan mijn gele TT hangen. Toen het nieuwe water op maar eerst even schutten. Op het nieuwe water was het ook niet veel. Uiteindelijk op de de oude vertrouwde Swette was het weer raak. John en Hans vingen er elk nog twee snoeken bij. Henk, die had volgens John de verkeerde kleur gekozen, bleef vandaag met lege handen alhoewel hij wel de snoeken van zijn broertje moest landen. Dus een schutdiploma en twee geslaagde hand-landingen brachten de eindscore op zes snoeken.

Omdat ik nu eindelijk ook wel eens een karper wil vangen vis ik vanmiddag en vanavond met vismaat Cock. In de werkelijk schitterende polder leeft het van de kaper. Het moet dus wel eens een keer gaan lukken. We proberen een aantal stekken en vangen in de middag allebeide een blei. Dan maar na de warme maaltijd even proberen. Het bleek ook loze dag te worden. Nog een brasem werd uiteindelijk gehaakt maar de persoonlijke karperscore blijft vooralsnog op 0 stuks.

Eigenlijk is het veel te lang geleden. Ik prijs me dan ook gelukkig dat Paul Korver en ik eindelijk weer eens samen in een boot zitten. Ik ben bij Paul in de boot gestapt op een water dat een snoekvisser doet watertanden. Vol goede moed laten we onze PAKO’s te water . Na enige tijd openbaar zich bij Paul een baars. We moeten een goede anderhalf uur varen eer zich bij mij de eerste snoek openbaart. Even splijt ze zich door het oppervlak om daarna weer vrij van de lepel onder de waterspiegel et verdwijnen. Het bleek een voorbode. Over de gehele dag krijgen Paul en ik regelmatig beet maar we kunnen geen enkele snoek haken. Met veel geluk van ik uiteindelijk een baars. Toch hebben we een prachtige dag in de natuur doorgebracht en dan compenseert dan wel een beetje maar niet geheel. We moeten maar eens snel in de herkansing Paul! Geen foto’s genomen ook maar ik kan niet anders dan hier een vette nul noteren dus vooruit dan maar.