Je hebt van die visdagen waarop het wel eens tegen kan
zitten. Vandaag was er zo één! Je kunt het zo dramatisch maken als je zelf wilt
dus laat ik dat maar eens doen en als rechtgeaarde Nederlander eens lekker
klagen.
We hebben een prachtig najaar gehad, mooie hoge temperaturen
en relatief weinig neerslag. De oorzaak kennen we allemaal, global warming, het
langjarig gemiddelde geeft aan dat de temperatuur gestaag stijgt. Gelukkig
houden ze dat al een paar honderd jaar bij en als je dat vergelijkt met de tijd
dat de aarde al bestaat dan weet je dat zoiets relatief is. We hebben gewoon
een warm najaar, wespen in de boot in december is niet normaal, volgens de
menselijk redenatie. Natuur reageert op mogelijkheden, dus die wesp kan nog
leven, anders was hij wel dood. Mensen raken doordat zij een aangeboren aanleg
voor patroonherkenning hebben in de war, normaal gesproken is die wesp niet
meer aanwezig in dit jaargetijde! Nieuwszenders roepen dat de natuur in de war
is want het ligt nooit aan de vioolspeler.
Genoeg daarover, een warm najaar, weinig neerslag leverde
prachtig helder water op. Zo helder als ik nog nooit gezien had op mijn vaste
visstek. Waarom moet het dan net een week voordat je twee weken vakantie hebt
gaan regenen zodat het heldere water weer in erwtensoep veranderd? Waarom moet
het ineens hard gaan waaien waardoor echt groot water niet meer een optie is?
Kan het nog erger?
Ja, want als je bij een beoogd watertje komt en ze hebben de
trailerhelling geblokkeerd omdat de zuigbuizen weer in het water liggen dan
baal je als je daarvoor een fiks aantal kilometers hebt gereden. Als je dan
besluit om nog maar wat verder te rijden omdat je dan in ieder geval nog een
optie hebt en je ziet daar dat de steiger die normaal gesproken naast de
trailerhelling ligt, totaal onder water verdwenen is dan baal je nog wat meer.
Opzoek naar een alternatief komt je dan bij een jachthaven aan waar je mooi
beschut zou kunnen vissen, blijkt dat je in de haven niet mag vissen. Dan ben
je op het punt dat je teruggaat naar huis, daar trailert en een prachtige
vismiddag meemaakt!
Popke en ik manoeuvreren de boot onder een paar landvasten
door om uiteindelijk vrij te kunnen vissen. De landvasten houden een skûtsje op
zijn plaats dat hier altijd aan het einde van het jaar ligt. We vissen met dode
aasvissen vandaag, niet statisch maar actief onder een fireball of op een
dropshot. Door te varen blijven die aasvissen hun verleidelijkheid houden. Het
duurt niet lang of de bijhengel dreunt krom en een prachtig exemplaar van de
snoekbaarsfamilie gaat aan deze stok hangen. Ik verplaats de camera van links
naar rechts op de boot om opnames te kunnen maken. Het is een wijfje, prachtig
vet en al vol kuit. Deze dame zou niet misstaan op de kerstdis echter,
normbesef dat dit exemplaar ( 84 cm) voor de nodige nakomelingen gaat zorgen in
het nabije voorjaar, doet ons het exemplaar terugzetten.
Hoopvol gestemd gaan we verder. Als het troebele water dit
binnen vijf minuten voor ons in petto heeft dan moet het wel een mooie dag
worden. We moeten echter lang volhouden voordat we weer een aanbeet krijgen. We
vangen twee snoeken van ongeveer 70 cm achter elkaar. Daarna is het weer
sappelen. Ik schrijf dat in de wetenschap dat uit mijn langjarig gemiddelde
blijkt dat je in december, zo rond de kerst gemiddeld 1 vis per uur vangt en
wij zijn pas anderhalf uur bezig. Het duurt geen twee uurtjes voordat Popke een
mooie 89 cm snoek haakt. We zijn tevreden en omdat de weergoden ons tot nu toe
gunstig gezind zijn geweest wat neerslag betreft maken we een einde aan de
visdag, maar niet voordat Popke nog een mooie snoekbaars van tegen de zestig
centimeter arresteert. Een mannetje. Hij heeft pech, maar de twijfelachtige eer
de plaats van Flappie in te nemen, tweede kerstdag.