Geplaatst op Geef een reactie

8 februari 2011

Vandaag vond ik dat ik de dag maar eens mooi
mee moest nemen. Helga van Leur had een prachtige dag voorspeld dus daar kon het niet aan liggen. Ik besloot
eens een ander water te proberen op een paar kilometer van mijn woonplaats.
Daar aangekomen de boot te water gelaten en mijn route aanvaard. Het prachtige
weer maakte dat deze dag het waard was om op het water te zijn, maar mijn beide
Timber Tigers bleken vooralsnog niet in staat om welke roofvis dan ook te
verleiden. Het duurde zeker twee uur eer ik de geboorteplaats van mijn vader
binnenvoer en ik nog geen stootje had kunnen registreren. Vreemd maar soms gaan
dingen zo. Ik besloot terug te varen naar de trailerhelling en een oude
beproefde techniek in de winter toe te passen. Een traject kiezen en dat systematisch
afvissen. De druk op dat water opvoeren en al bij tweede trek leverde dat
resultaat op. Een mooie zeventiger snoek. Aan het einde van de tweede trek kwam
er een snoek vanuit de rietkraag de rode Timber Tiger even inspecteren. Daarna
de derde keer het traject af. Vanuit het midden kwam een kleine snoek zich even
melden. Toen ik daarna onder de brug vandaan kwam dreunde de tachtiger er
machtig op. De vierde trek leverde op dezelfde plaats een mooie zeventig
centimeter snoek. Toen ik de brug voor de
vijfde keer afstroopte kwam er net voorbij het brugdek wederom een snoek zich
tegoed doen aan de Timber Tiger. Tevreden over mijn besluit de tactiek van
herhaling toe te passen besloot ik geheel tegen mijn principes in ook de
methode eens aan te passen. Ik monteer een Poask shad en verticaal richting de
trailerhelling. De dikke zeventiger ging er bijna als vanzelf aanhangen. Zeven
snoeken in nauwelijks twee uur trajectvissen maakten mijn dag tot een met een
gouden randje.
<!–
WriteFlash('’);
//–>

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *