Na twee weken niet op het water te zijn geweest door griep en verkoudheid was het dan vandaag eindelijk weer eens zover. Het was ook een dag waarop je gewoon naar buiten moest. Schitterend weer, schitterende temperaturen en een stralend zonnetje. Bovendien waren het fantastische omstandigheden om te filmen. Kortom wat kon er vandaag mis gaan? Het is even over tienen als ik samen met mijn vrouw de boot afduw en we koers zetten naar ons beoogde viswater. We vissen vandaag met lepels en spinners. Door de elektromotor voortgedreven is dat, in deze tijd van het jaar, een prachtige manier om snoeken te verleiden en daar waren we op uit vandaag. Na een goed half uur krijg ik een aanbeet. Vanuit de walkant steekt de vis onmiddellijk naar het midden toe. Even denk ik aan een grote vis als ik merk dat ik weinig in te brengen heb met mijn twaalf grams spinhengel. Dan zie ik de staart even boven water en meld dat er brasem vals gehaakt is. Toch even actie! Daarna blijft het erg lange tijd stil. Eigenlijk gebeurd er helemaal niets. Zou die oostenwind dan toch de boosdoener zijn mijmer ik in mijzelf. Net als ik een beetje aan het idee van een visloze dag in mijn hoofd begin te wennen, gebeurt het. Mijn vrouw raakt vast. Muurvast. Zo muurvast dat de meegebrachte kunstaasredder alleen nog maar een enkele wartel mee omhoog brengt. <!–
WriteFlash('http://foto.poask.com/#19‘);
//–>http://foto.poask.com/#19 We liggen in een dorpje en hebben aanspraak vanaf de wal. Mensen weten ons te vertellen dat er een dikke snoek op de hoek van hun tuin ligt die bovendien ook nog erg actief is. We hopen haar te vangen roepen mijn vrouw en ik bijna in koor. Onderwijl monteer ik een nieuwe onderlijn aan haar hengel en bevestig daar eigenlijk zonder haar te vragen bijna automatisch haar favoriete Timber TIger DC 8 aan. We zijn nog geen 25 meter onderweg of onder de brug haakt ze haar eerste snoek. Een mooi exemplaar van ongeveer 60 cm. De jeugd, gelukkig spelen ze buiten, vindt dit erg interessant en komt even een kijkje nemen. Ze slaken een zucht van verlichting als ze zien dan de snoek teruggezet in het water, nog levend wegzwemt? Voor ons natuurlijk de normaalste zaak van de wereld! Ik draai de boot en we komen onder het bruggetje door weer voor de tuin van de mensen waarmee we zo-even spraken. Dreun, de Timber Tiger was opnieuw gegrepen. Ditmaal was het exemplaar zelfs bijna 80 cm. Een schitterende snoek. We varen weer een stukje terug en zelfs bij de Timber Tiger is het weer even rustig. Niet dat mijn, inmiddels toch ook een plug, erg druk bezocht wordt maar je raakt zo snel verwend. Vlak voor het volgende dorpje dat zich aandient logenstraft de Timber tIger mijn opmerking van daarnet en scoort een snoek van 62 centimeter. Een jong stel op de kant is er van onder de indruk. We vervolgen onze tocht en draaien in het dorp nog een keer om. We vissen het zelfde stuk nog eens af. Ik wil net mijn Replicant, (ja, ja, ik wissel nooit meer zo vaak) te water laten of de hengel van Caty staat alweer krom. Dit keer van een wel heel mooie vis. Na een mooie drill landt ik een 103 cm lange snoek. Wat een prachtbeest. Snel maken we een paar foto’s. De snoek gaat weer snel terug en we verheugden ons al op de video-opnamen die er gelukkig van gemaakt zijn. Na in het dorpje nog een rondje gedraaid te hebben zetten we langzaam koers richting thuishaven. Caty haakt nog een snoek van even boven de zestig. Om even over half vijf leggen we de boot stil bij de trailerhelling. Ik ben snoekloos maar bij mijn eega staat de teller toch echt op vijf! Ik denk dat de goede zorgen die ik van de week tijdens mijn griepje van mijn vrouw heb ontvangen nu wel weer verrekend zijn!