Als er al een visdag was waar ik naar uit heb gekeken dan was dat vandaag wel. Op korte termijn afgesproken en dan meteen de daad bij het woord voegen. Vorige week zat ik aan de vaart bij mij achter te vissen toen mijn achterbuurman Popke even kwam kijken. Zoals zo vaak raken wij dan aan de praat “oer it fiskjen” (over het vissen). Zo nu ook en we spraken af met elkaar te gaan vissen. Op de manier zoals Popke dat altijd doet. Met een dood visje onder een “hoempie ploempie” dobber (snoekbaars pen) en dat was voor mij erg lang geleden. Dat was vandaag dus de bedoeling. Om even over zessen reden we richting trailerhelling en al snel waren we op het water. Aan een rietkraag gebonden langs een oude beschoeiing. Het duurde niet lang of de eerste aanbeet was een feit. Een kleine snoekbaars werd geland. Net de maat niet maar om met de woorden van Paul Korver te spreken, de hatelijke nul was weg. Het gebeurde even later tot twee keer toe weer. Een snoekbaars van het zelfde formaat kwam even kort boven water. Toen werd het een tijdje stil. We besloten om de “toch maar mee gebrachte verticaal stokjes van een aasje te voorzien en op de elektromotor nog even deze kant af te vissen. Het bleek een goede keuze. Popke dacht heel even aan een paal te zitten maar die kwam snel in beweging. Een snoek van 80 cm was gehaakt en ik mocht er mee op de foto. Toen verkasten we naar een spoorbrug. Een goede keuze want daar vingen toch, ondanks een fiks aantal “loslaters”, in korte tijd 4 snoekbaarzen van om en nabij de 43 cm. Daarna visten we nog een aantal mooie stekken af maar het leek gedaan met de bijtlust der snoekbaarzen. Uiteindelijk kwamen weer op de stek bij de spoorbrug uit en wisten we nog eens twee snoekbaarzen te vangen. Voorwaar 10 vissen vandaag, Ik heb me de tenen uit genoten van deze prachtige manier van vissen en mijn vismaat van vandaag kon deze mening alleen maar delen. Met de worden dat dit zeker voor herhaling vatbaar is gingen we uit elkaar. Wat een schitterende dag!