Geplaatst op Geef een reactie

6 juli 2007

Vandaag ben ik op uitnodiging van vismaat Cock de karpers achterna geweest. Cock bezit samen met zijn vrouw een prachtige stacaravan in een dito gebied waar je op de karpers naar de overkant kunt lopen. Ieder jaar ga ik daar tenminste een poging wagen en dit jaar was 6 juli de geprikte datum. De stekken waren daags tevoren, en vele dagen daarvoor al aangevoerd, dus wat kon er mis gaan. Wat er mis kon gaan was het weer. De voorspellingen waren snelle opklaringen uit het zuidwesten en kans op buien in de ochtend. Nu daar kwam niets van terecht. Horizontale jagende regen geselde de capuchon van mijn dienstparka, overigens voortreffelijk waterdicht, met een oorverdovend kabaal in mijn rechteroor. Tussen de horizontale strepen regen kon ik mijn pennetje nog maar nauwelijks waarnemen en ik waande me, gezien mijn spontane rillen, op een vistrip in januari. Maar “die-hards” als we zijn bleven we volharden. Gevolg waren naast wat brasem en blei, twee heuse karper aanbeten. Eén die onmiddellijk door de paatjes vloog en de andere die losschoot. Maar we hebben ze gezien en dat was vandaag al heel wat. Toen we na een uurtje of acht naar de zoveelste stek verkasten en wederom tot drie keer toe van de stek geblazen werden nog voor we de steekstokken konden plaatsen, besloten we het voor gezien te houden. Jammer maar we kiezen een volgend moment. Ik heb toch een mooie dag gehad. In mijzelf mijmerend kijk ik aan het einde van de Afsluitdijk even over de Waddenzee. Een zonnestraal piekt door het wolkendek in het Westen. Dank aan het KNMI!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *