Vandaag vis ik met Sjirk. Het was al een tijdje geleden
afgesproken. Toevalligerwijze kwam ik
hem van de week nog een keer tegen. Hij sprak me aan. “ It wetter op e Swette
is aardich dik?” Ik ging op zoek naar een alternatief. Niet dat je op een
troebele Swette geen snoek zou kunnen vangen maar een andere stek is ook wel
eens leuk. En dan natuurlijk eens stek waar het water helder is. Die vond ik in
de buurt van Sneek. De Vinex wijk die we de vorige week hadden overgeslagen.
Veel belovend glashelder water. Sjirk had deze keer voor de nodige
versnaperingen gezorgd en dat was te merken. Drie zakken met elk 8 broodjes met
gebakken ei, te samen met diverse thermoskannen, een family pack mars en twee
droge worsten moesten ons door de dag helpen. Mochten we last van zuurbranden
krijgen dat was ook nog een pak melk paraat. En dat zuurbranden kregen we
zowat. Niet van het vele eten maar van de aanbeten die ondanks de prachtige
mogelijkheden, lees helder water met veelbelovende stekken, maar uitbleven. Ik
bracht het ter sprake. Straks moet ik weer een vette nul op het blog
publiceren. Ik had natuurlijk nog wel de snoeken van verleden week in mijn
achterhoofd maar dat zijn geen gegarandeerde snoeken. Uiteindelijk kwamen we
toch op dat watertje uit. Het was een stuk troebeler dan vorige week. Na
drie-en-een-half uur was het dan zover. De eerste snoek ging aan een Timber
Tiger hangen. “Ze zijn los”, grapte ik. Maar dat was niet zo. In een zijslootje
wist Sjirk uiteindelijk weer een snoek te scoren. In de zelfde zijsloot ging er zomaar weer een
snoekje aanhangen waarmee we toch ineens drie snoeken in de boot hadden. Maar
daarna werd het weer stil. Het veel te stille weer moest daar de oorzaak van
zijn. Veel geloof hadden we er dus niet meer in maar we waren op het water. We
voeren aan een man die druk in de tuin aan het werk was voorbij. Hij
informeerde naar onze resultaten. Ik vertelde hem dat ze niet best waren maar
dat we ook in de stad hadden kunnen lopen met boodschappentassen. De blik van
herkenning sprak boekdelen! Zo moesten we langzamerhand de terugweg aanvaarden.
Ik moest op tijd terug zijn omdat ik elders nog verplichtingen had. Op de
terugweg was het Sjirk die besloot nog wat aan de score te toen. Inmiddels
terug op het water waar we begonnen waren scoorde hij drie snoeken achtereen.
Ik mocht er aan de bijhengel nog een noteren alhoewel deze snoek nauwelijks
groter was dan de plug die hij had aangevallen. Vlak voor de trailerhelling
werden we ingehaald door twee boten. Toen we zagen hoeveel moeite het achteruitrijden
met een trailer deze mensen kostte besloten we maar te helpen. Zo kon ik
tenminste nog op tijd thuiskomen en op het water help je elkaar! Om drie uur
parkeerde ik de auto voor mijn deur. Acht snoeken rijker in een korte visdag.
 |
 |