Geplaatst op Geef een reactie

16 oktober 2011

Gisteravond zat ik voor het eerst sinds tijden
weer in mijn eigen schouw aasvisjes te vangen. Ik zou vandaag dan ook met Popke
naar het Lauwersmeer maar vanwege tegenvallende resultaten en het feit dat
Popke er de komende week de gehele week zit, besloten we vandaag bij huis te
blijven. “Mar net te betiid”, spraken we om 09.00 af en reden we naar de
trailerhelling. We zouden vandaag ook eens even de nieuwe front troller
proberen.. Bij het water aangekomen kom ik er achter dat ik de
afstandsbediening vergeten ben. Snel rijd ik naar huis. Als ik even later terug
kom, staat Jan al met Popke te praten. Popke zit inmiddels in de boot en heeft
zich even een stukje laten drijven. Ik vraag hem of hij de front troller even
laat zakken. Wanneer de motor op zijn plaats hangt start ik met de afstand
bediening de motor en stuur ik de boot naar de kant. Enigszins verbaasd kijkt
Jan naar de afstandsbediening. “It moat net raarder wurde!” Jan heeft trouwens
ook een nieuwtje. Hij heeft een nieuwe aluminium boot. Hij zal later vandaag
ook nog het water op gaan. Popke en ik varen naar de Swette en slaan linksaf.
Het duurt niet lang of de eerste aanbeet is er. In het oppervlak zie ik een
mooie snoek zich weer loswrikken van de Timber Tiger. Jammer maar er was in
ieder geval actie. Even later krijgt Popke een aanbeet. Ook hij mist de snoek
maar de bijhengel dreunt vrijwel onmiddellijk krom. De eerste snoek in de boot
is een feit. We vangen even verder
wederom een snoek en komen dan op een stek die we graag even willen af
centimeteren. We pakken de verticaal stokjes en vissen de stek secuur af. Het
levert geen resultaat op. Na een bakje koffie besluiten we weer te gaan
trollen. Al snel vangen we weer een snoek. Popke maakt er weer een mooi verhaal
van. “ Ik tink dat ik de ferkearde kleur
ha” en hij monteert een rode Timber Tiger. Binnen een minuut vangt hij een
snoek. Kijk zo moet dat dus. Het gaat zo eigenlijk de gehele dag door. Iedere
keer als hij wisselt van kleur vangt hij een snoek. Mensen die mij al wat
langer kennen weten dat ik niets om kleuren geef maar uiteindelijk zwicht ik
voor zoveel bewijs. Ik monteer ook een zwarte Timber Tiger en je raadt het al,
bingo. Na een kopje snert, er zat
uiteindelijk ijs op de voorruit vanmorgen, genieten we even van een sperwer die
snel langs scheert. Popke beïnvloed de vlucht van een aantal goudplevieren door
hun roep na te bootsen, onmiddellijk veranderen ze van richting. We genieten
van de pracht en praal waar de natuur ons op onthaalt. Zwermen kieviten,
vermengt met goudplevieren, smienten, wulpen en diverse soorten ganzen, trekken
langs de staalblauwe lucht. We besluiten weer te gaan varen. We scharrelen dus
zo nu een dan een snoekje uit het water en komen Jan met zijn vismaat op de
middag tegen een uur of half vier tegen. Zij hebben inmiddels 7 snoeken in de
boot terwijl wij er op 11 zijn. Daaronder zijn dan twee baarzen. We vissen
verder en schieten even een zijsloot in. Daar krijgt Popke een pracht van een
aanbeet. Niet direct op de hengel maar op zicht. Juiste op de plaats van de
aanbeet, scheen de zon, als ware het een voetlicht, volop in het water. De
snoek kwam vanuit het niets ineens in de volle zon, greep de plug en liet,
omdat deze aanbeet ons beide verbaasde en er dus geen aanslag volgde, de plug
weer gewoon los en verdween even plotsklaps als ze verschenen was. Dat zijn
beelden die dan op je netvlies gebrand staan en die je niet licht zult
vergeten. We vissen nu in de richting van huis en vangen er nog vier snoeken
bij. Het weer is prachtig en eigenlijk willen we nog niet van het water maar we
moeten wel. En de front troller? Niet gebruikt!

https://youtube.com/watch?v=_HrQ_xz0oT4%3Fhl%3Dnl%26fs%3D1

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *