Geplaatst op Geef een reactie

11 augustus 2007

Het is even over de klok van vijf uur als ik uit mijn bedje stap. Mijn voorbereidingen zijn de avond tevoren al getroffen en ik hoef alleen nog maar koffie te zetten. Ik red me prima en zwaai nog even naar een paar collega vissers die voorbij rijden als ik de laatste spullen in de auto laad. Ook zij zijn er weer vroeg bij denk ik bij mezelf. Ik start de auto, vloek binnensmonds omdat mijn rechter koplamp het heeft begeven. Altijd op momenten dat het niet uitkomt. Ik besluit de gok te wagen op dit vroege uur geen politie tegen te komen en reis af naar Gau. Daar woont mijn vismaat voor vandaag Wytze. Vroeger een fervent karpervisser (waarschijnlijk nog wel hoor) maar tegenwoordig zich hoofdzakelijk specialiserend op roofvis. En hij boekte afgelopen jaar behoorlijk resultaten waarover hij waarschijnlijk ooit op een weblog gaat berichten. Vanzelfsprekend staat hij klaar als ik aan kom rijden. We laden mijn spullen over in zijn auto en zijn op weg naar de helling. Wytze neemt me mee naar schitterend viswater en al snel zijn onze pluggen overboord. Snel komen de verhalen over gevangen snoeken per stek en we zijn er echt helemaal klaar voor.

Aan het einde van de eerste ’trek” scoort Wytze een snoekje van net onder de maat. Ik zeg natuurlijk weer dat de hatelijke nul nu weer weg is. Wytze is het met me eens. Vol goede moet gaan we verder. De tweede en derde trek leveren geen vis nog aanbeten op en we verkassen naar een iets groter water. Wytze voert de boot lang prachtige taluds met dito echo’s maar aanbeten blijven uit. Uiteindelijk vergrijpt een snoek zich aan de plug van Wytze. Nummer twee in de boot. Iets groter dan de vorige en we zijn er blij mee. We besluiten een tijdje te verticalen op de hiervoor genoemde taluds. Wytze monteert een shad en ik kies voor een blei. Wat we ook proberen het geeft geen resultaat. We verkassen naar de volgende stek. Het water wordt steeds meer helder en ik krijg weer hoop. We doen echt niets fout opper ik nog tegen Wytze. De snoeken en snoekbaarzen houden vandaag gewoon hun kaken op elkaar. Wytze bewijst nog eens de vangkracht van een pearlbait Romper 6,5 cm plug in een baarsmotief en brengt daarmee de score op drie snoeken. De pogingen die we later nog wagen op het groter water blijven verder zonder resultaat. We hebben dus alle kans om bij de kletsen en die grijpen we dan ook maar aan. Het jonge stel dat op de oever in een innige omhelzing het nodige speeksel met elkaar uitwisselt heeft desgevraagd ook geen behoefte aan tips. We volharden in pogingen maar blijven verder zonder resultaat. Voorwaar dus een dag om je goed te herinneren. Ik krijg denk ik geen eens een aanbeet vandaag. Het is niet altijd goud wat er blinkt. Aan het einde van de dag drink ik nog een bakje koffie bij Wytze thuis. Ik bewonder hun verbouwde boerderij en geniet van de koffie en het uitzicht aan het einde van een zonovergoten dag. Vanavond maar aan de spareribs!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *