Geplaatst op Geef een reactie

Uit de oude doos (2000)

Je hoeft niet altijd op het water te zijn om invulling te geven aan je grootste hobby. Vissen is mij met de paplepel ingegoten maar ook het filmen van deze bezigheid is ook iets wat ik van mijn vader heb meegekregen. Er is in de loop van de tijd heel wat beeldmateriaal verzameld en inmiddels gedigitaliseerd. Toch kom je zo nu en dan beeldmateriaal tegen waarvan je eigenlijk niet meer wist dat je het nog had. Het is mijn eerste vis-film die ik met een digitale video camera geschoten heb (MiniDV) met een resolutie van 768 x 576 beeldpunten. Niet te vergelijken met de resolutie van vandaag de dag maar toch al beter dan de vorige standaard waar we toen in filmden (Hi8 ook bekend als super VHS). Ik heb het bestandje bewerkt en de origineel ingesproken tekst vervangen door een muziekje, omdat die tekst alleen voor de deelnemers in deze film van toepassing is. Het geeft verder een aardig beeld van hoe een visvakantie met vrienden kan zijn.

Geplaatst op Geef een reactie

Mooie vangsten en camera perikelen

Vandaag was John mijn gast. John was hier voor de tweede keer. Vorig jaar zat hij ook al bij mij in de boot tijdens een zeer taaie dag waarop we slechts 1 snoek konden verschalken. Ook de dag daarna toen we het vanaf de kant wilden proberen er en grote delen van het viswater dichtgevroren waren bleef het bij slechts 1 enkele snoek. Alle reden om het vandaag dus eens dunnetjes over te doen. Vanwege de weersomstandigheden en de meer dan 10 millimeter water die in de komende bui voorspelt werd besloten we een half uurtje later van start te gaan. Dat bleek een goede keuze en scheelde in ieder geval behoorlijk in de hoeveelheid water die in de boot terecht kwam. Ik ondervond problemen bij het aanzetten van de GoPro. Spontaan aan een uitschakelen. Niet iets wat je tijdens behoorlijke regen wilt oplossen en ik liet de camera even voor wat hij was. buitje
Als snel scoorde John zijn eerste snoek, hij hoefde niet op de foto zei hij nog wat als het zo vlot ging zouden er vast wel meer volgen. Ik zei nog tegen hem dat het niet echt verstandig was om zulke dinge te omdat het de goden verzoeken is en dat bleek ook wel de komende tweeënhalf uur. Ondanks het feit dat ik inmiddels de camera aan de gang had gekregen, geen stootje, tikje, aanbeet of verstoring van het ritme van de Timber Tigers. Louter beelden van een rondvarend tweetal vissers.
John er ik hadden een goed gesprek, vissen is immers veel meer dan het najagen van groenjassen! Een goed gesprek, genieten van de omgeving, praten over vistechnieken en de zin en onzin van veel van kunstaas wisselen of over de hoeveelheid kunstaas die je benodigd bent, een beker goedgevulde loeihete snert. Zo kom je de dag wel door en dan is het een kwestie van tijd totdat een snoekmans zich vergist. En zo gebeurde het vanzelf weer een keer. Hoewel John wederom een beetje pech had omdat het haken van een snoek hem tot een keer of vier toe niet lukte. Dat blijven soms rare fenomenen, goede hengel, hagelnieuwe haken en dan een snoek een seconde of vier of vijf er aan hebben waarna de plug met een mooi boog richting boot vliegt. Het hoort er allemaal bij en als scoren niet een directe must is maar missers ook onderdeel zijn van je perfecte visdag dan is er niets aan de hand. Rest slechts volhouden! John werd nog rijkelijk beloond met een mooi negentiger snoek, hoe groot die andere waren blijft een mysterie en dat is wat vissen zo leuk maakt. john-overmars
John en ik praten vrolijk verder, bedachte oplossingen voor de situatie in de wereld en vingen ieder onze visjes. In de dubbele cijfers aanbelandt moesten we terug naar de trailerhelling. De geplande visdag van morgen verschuiven we gezien de windkracht acht naar een andere dag waarop het wel mogelijk is met een spinnertje en een lepeltje te vissen. Thanks John.En die videoopnemen die schieten we de volgende keer dan wel

Geplaatst op Geef een reactie

Dirk de Boer Bokaal Weekend 2016

Het zit er weer op het Dirk de Boer Bokaal weekend. Op vrijdagavond mochten we onze gasten verwelkomen die allen door de kersverse Nederlands Kampioen Vliegvissen, Peter Elberse, verzorgd.
Hij maakte ons deelgenoot van zijn drive om te vissen en hij toonde daarbij beeldmateriaal van zijn vistrips van over de gehele wereld. Als klap op de vuurpijl bond hij ter demonstratie voor iedere gast een streamer. Gedurende het weekend bleek dit het aasje waaraan de meeste snoeken werden gevangen. De tweede avond werd een demonstratie spinherbouw gegeven en een lezing over snoekvissen. Aan het einde van het weekend waren de visgids het er over eens dat er maar één winnaar kon zijn dit weekend. John den Bekker, van harte gefeliciteerd.

Geplaatst op Geef een reactie

28 oktober 2016, Nijmegen komt vissen

Vandaag vis ik weer eens uit de boot. Ik heb twee gasten uit Nijmegen. In juni waren ze ook een keer komen vissen en toen was de afspraak al gemaakt om nog eens in het najaar terug te komen. We traileren even na negen uur en varen naar een werkelijk glasheldere Swette. Op de heenreis los ik een kleine snoek maar het geeft de burger moed. Ik heb een tijdje niet hier gevist en de berichten van vismaat Jan waren niet al te best. Gelukkig waren de omstandigheden ons gunstiger gestemd. Al vrij snel weten we allemaal snoeken te activeren maar met name Michael en ik hebben moeite ze te laten plakken. Richard daarentegen heeft geen enkele moeite en staat al op vier als wij onze eerste nog moeten aanraken. Gelukkig lukt het ons allemaal om meerdere snoeken te vangen om een prachtige dag. Tevreden keren de heren weer huiswaarts. Lekker!

Geplaatst op Geef een reactie

7 oktober 2016

Toen Fred met vorige week belde met de vraag of ik zin had om te vissen was dat precies op het juiste moment. Ik was er aan toe zal ik maar zeggen. Dus een snipperdag opgenomen en vissen met Fred, Joke en Freerk. De noordoostenwind voorspelde niet veel goed echter, als je op de ervaringen afgaat en met dergelijk wind niet gaat vissen zal je bij dergelijke wind ook nooit iets vangen.
We gingen de polder in, vissend vanaf de kant met kunstaas. Shad, spinners, lepels en jerkbaits. We kozen een mooie poldervaart uit om ons geluk te beproeven. Het water was veel belovend en na niet al te lange tijd wist Joke de hatelijke nul weg te werken. Kort daarop was Joke ook verantwoordelijk voor de tweede snoek van vandaag. De mannen kregen les! Nadat we een tijd lang geen enkele aanbeet meer hadden gehad verkasten we naar een andere stek. Daar was het wederom Joke die een snoek en vervolgens een baars scoorde. We kregen echt les! Gelukkig kon ik niet lang daarna ook een snoek haken, op FaceBook post ik, net als de baas, lang, slank en een dikke kop. De snoek van in de 70 centimeter was erg dun. Freerk ving er even later nog zo één. Nadat ook deze stek uitgekamd was verkasten we weer. Op de derde stek was Fred aan de beurt. Hij scoorde een maatse snoek. Niet veel later kreeg hij weer beet. Het is fantastisch om te zien hoe het haken van een vis emoties losmaakt. Ik heb getracht dat te filmen. Fred mocht een 92 cm poldersnoek op zijn palmares bijschrijven.

Geplaatst op Geef een reactie

10 augustus 2016

Een blik op de weersverwachting leerde snel dat woensdag de
beste dag zou zijn om te gaan vissen met Popke. We hadden al even contact
gehad, maar op dinsdag moest Popke mij even bellen om te zeggen dat hij zijn
persoonlijk record voor de snoek scherper had gesteld met een 120 cm lang
monster. Helaas was hij alleen in de boot en er is dus maar bescheiden foto en
film materiaal beschikbaar. Misschien
probeerde hij me met deze mededeling een laatste prikkel te geven om toch maar
vooral te komen. We spraken om 07.00 uur af bij de boot.

Popke woont bijna op het Lauwersmeer en had me ook al
verteld dat de vangsten niet erg goed zijn de laatste tijd. Mij maakt dat niet
zoveel uit. Ik ga vissen om buiten te zijn, niet om te moeten scoren. Het feit
dat het niet zo goed vangen is op het Lauwersmeer blijkt altijd uit het aantal
visboten dat je dan kunt tellen. Je zou ook naar de trailerhelling kunnen
rijden om een indruk van de vangstresultaten van de laatste weken te krijgen. “It
praat him gau rûn!” (nieuws gaat als een lopend vuurtje, wat overigens een
slechte uitdrukking is om aan te geven dat iets snel zou gaan, heb ik mij laten
vertellen tijdens een excursie naar de Steenfabriek Werklust in Losser. Door
een ringoven wordt het vuur juist langzaam verdeeld)

Vandaag waren we dus de enige visboot op het Lauwermeer. Het
weer was goed, een beetje harde wind maar die zat hoofdzakelijk bij de buien die
lange tijd om ons heen trokken, je kon er op wachten dat het natuurlijk een
keer niet zo zou zijn en ik moet zeggen, hagelstenen in augustus geven
verkoeling. Vissen werden die ook nog gevangen? Jazeker, Popke scoort bijna
altijd wel een visje. Een miniem tikje op de steunhengel was voldoende
aanleiding voor Popke om de haak te zetten in een snoekbaars van tegen de
zeventig centimeter. We probeerden nog
een tijdje te slepen met pluggen maar ook na dat anderhalf uur gedaan te hebben
zonder een stootje te hebben vernomen, besloten we op de terugweg nog een
tweetal stekken aan te doen en deze met shads af te vissen. Ze leverden geen
nieuwe resultaten. De wind wakkerde aan tot een dikke zes zodat de terugreis spectaculair
verliep met veel buiswater en twee natte vissers.

Je moet soms met je tijd meegaan en dus is het tijd om eens iets anders te doen. Het poask blog verhuis naar WordPress. De oude site blijft bestaan maar heeft nog slechts een archief functie. De RSS feed van die site zal geen update meer geven. Wil berichten blijven ontvangen dan kun je het abonnement op deze site nemen.

Geplaatst op 1 reactie

10 augustus 2016 met Popke op het Lauwersmeer

Een blik op de weersverwachting leerde snel dat woensdag de beste dag zou zijn om te gaan vissen met Popke. We hadden al even contact gehad, maar op dinsdag moest Popke mij even bellen om te zeggen dat hij zijn persoonlijk record voor de snoek scherper had gesteld met een 120 cm lang monster. Helaas was hij alleen in de boot en er is dus maar bescheiden foto en film materiaal beschikbaar. Misschien probeerde hij me met deze mededeling een laatste prikkel te geven om toch maar vooral te komen. We spraken om 07.00 uur af bij de boot.

Popke woont bijna op het Lauwersmeer en had me ook al verteld dat de vangsten niet erg goed zijn de laatste tijd. Mij maakt dat niet zoveel uit. Ik ga vissen om buiten te zijn, niet om te moeten scoren. Het feit dat het niet zo goed vangen is op het Lauwersmeer blijkt altijd uit het aantal visboten dat je dan kunt tellen. Je zou ook naar de trailerhelling kunnen rijden om een indruk van de vangstresultaten van de laatste weken te krijgen. “It praat him gau rûn!” (nieuws gaat als een lopend vuurtje, wat overigens een slechte uitdrukking is om aan te geven dat iets snel zou gaan, heb ik mij laten vertellen tijdens een excursie naar de Steenfabriek Werklust in Losser. Door een ringoven wordt het vuur juist langzaam verdeeld)

Vandaag waren we dus de enige visboot op het Lauwermeer. Het weer was goed, een beetje harde wind maar die zat hoofdzakelijk bij de buien die lange tijd om ons heen trokken, je kon er op wachten dat het natuurlijk een keer niet zo zou zijn en ik moet zeggen, hagelstenen in augustus geven verkoeling. Vissen werden die ook nog gevangen? Jazeker, Popke scoort bijna altijd wel een visje. IMG_5211
Een miniem tikje op de steunhengel was voldoende aanleiding voor Popke om de haak te zetten in een snoekbaars van tegen de zeventig centimeter. We probeerden nog een tijdje te slepen met pluggen maar ook na dat anderhalf uur gedaan te hebben zonder een stootje te hebben vernomen, besloten we op de terugweg nog een tweetal stekken aan te doen en deze met shads af te vissen. Ze leverden geen nieuwe resultaten. De wind wakkerde aan tot een dikke zes zodat de terugreis spectaculair verliep met veel buiswater en twee natte vissers.

Geplaatst op Geef een reactie

Poaskblog verhuisd naar WordPress

Je moet soms met je tijd meegaan en dus is het tijd om eens iets anders te doen. Het poask blog verhuis naar WordPress. De oude site blijft bestaan maar heeft nog slechts een archief functie. De RSS feed van die site zal geen update meer geven. Wil berichten blijven ontvangen dan kun je het abonnement op deze site nemen.

Geplaatst op Geef een reactie

23 juni 2016

Het is even geleden dat ik mezelf de tijd gegund heb om weer eens een hele dag te vissen. Sporadisch waren er vismomenten in de afgelopen periode waarbij en zo nu en dan sprake was van enig contact met exemplaren uit de Esox Lucius familie, maar dik was het niet. Vandaag vis ik met Willem. We varen in de richting van zijn oude woonplaats en al snel scoren we een dubbel strike, toegegeven geen monsters maar er gebeurt iets. Niet lang daarna is het Willem die wederom een kneiter van een snoekje vangt;) Dan blijft het lange tijd stil. Willem en ik hebben gepreksstof genoeg en we beschouwen de wereld en lossen de wereldproblemen op zoals vader Abraham dat in zijn beroemde, daar in dat kleine café aan de haven, dat ook deed. Mijn Untapped bier app registreert het merk feilloos en ik scoor zelfs een badge als beer connaisseur!

Na lange tijd is het dan weer eens raak. De camera loopt niet maar gelukkig is Willem rap met zijn telefoon. Het is een mooie snoek maar ze weet zich tegen het einde van de dril van de haken te bevrijden. Dat zal je altijd zien op zulke dagen, zeg ik nog tegen Willem en ja hoor, tweehonderd meter verderop overkomt Willem hetzelfde.

Zo vissen we de gehele dag maar door, genieten van de natuur, van mooi dames op voorbij varende bootjes en proberen zo nu en dan een geintje uit te halen met voorbijgangers. Tegen half vijf lukt het Willem nogmaals om een snoekje te verschalken. Dan is het mooi geweest, mooi verkleurd keren we huiswaarts. Takom wike mar wer sjen!

Geplaatst op Geef een reactie

23 juli 2016

Het is even geleden dat ik mezelf de tijd gegund heb om weer
eens een hele dag te vissen. Sporadisch waren er vismomenten in de afgelopen periode
waarbij en zo nu en dan sprake was van enig contact met exemplaren uit de Esox
Lucius familie, maar dik was het niet. Vandaag vis ik met Willem. We varen in
de richting van zijn oude woonplaats en al snel scoren we een dubbel strike,
toegegeven geen monsters maar er gebeurt iets. Niet lang daarna is het Willem
die wederom een kneiter van een snoekje vangt;) Dan blijft het lange tijd stil.
Willem en ik hebben gepreksstof genoeg en we beschouwen de wereld en lossen de wereldproblemen
op zoals vader Abraham dat in zijn beroemde, daar in dat kleine café aan de
haven, dat ook deed. Mijn Untapped bier app registreert het merk feilloos en ik
scoor zelfs een badge als beer connaisseur!

Na lange tijd is het dan weer eens raak. De camera loopt
niet maar gelukkig is Willem rap met zijn telefoon. Het is een mooie snoek maar
ze weet zich tegen het einde van de dril van de haken te bevrijden. Dat zal je
altijd zien op zulke dagen, zeg ik nog tegen Willem en ja hoor, tweehonderd
meter verderop overkomt Willem hetzelfde.

Zo vissen we de gehele dag maar door, genieten van de
natuur, van mooi dames op voorbij varende bootjes en proberen zo nu en dan een
geintje uit te halen met voorbijgangers. Tegen half vijf lukt het Willem
nogmaals om een snoekje te verschalken. Dan is het mooi geweest, mooi verkleurd
keren we huiswaarts. Takom wike mar wer sjen!