Een kleine twee maanden gelden maakte ik de afspraak met
mijn vismaat van vandaag Erik Visser. Erik is een specialist op roofvisgebied
en vis door heel het land en soms ver daarbuiten. Roofvis heeft zijn grootste
aandacht maar ook op het gebied van karpervissen weet hij zijn mannetje te
staan. “We moeten vroeg weg”, Appte Erik mij. “Ik ben om vijf uur bij je.” Dat vroege tijdstip had alles te maken met de
afstand die we naar het viswater af moesten leggen. Erik wilde perse nog in het
donker op de stek zijn dus dan maar vroeg op. Op de stek aangekomen ging het
eigenlijk zoals Erik voorspelt had. “We moeten het bijtuurtje bij het krieken
van de dag wel even meenemen!”
En zo geschiedde het. Een uur rond de dagenraad was het
bijna iedere drift die we maakten raak met een aanbeet. Je vangt ze nooit
allemaal maar Erik liet me wel even zien hoe het moet. Hij verzilverde
achtereenvolgens een 91, 88 en 78 cm snoek. Mijn sardine bleef onaangeroerd.
Eindelijk was het mijn beurt. Een mooie vette wintersnoek van 88 cm kwam na een
mooie drill in de boot. Ik weet weer waarom ik toen mijn dead bait baitcaster
heb laten bouwen. Een heerlijke hengel om een dergelijke grootwatersnoek mee te
drillen.
Toen ik de snoek wilde landen dook er onder de snoek die ik
wilde pakken een monstersnoek op. In het filmpje is de schim van deze snoek
kort te zien. Helaas konden we deze dame niet arresteren. Dat moet wel een
vreselijk grote snoek zijn die even “komt kijken” bij een dik exemplaar van 88
cm. Jammer maar deze vis was dus niet te vangen.
Na het “bijt-uurtje” was het ook echt gedaan. Nog een drietal “loslaters”
lieten even merken dat er nog wel degelijk snoek aanwezig was maar ze waren
niet te vangen. Omdat Erik ook nog even wilde laten zien dat er ook goed voorns
te vangen zijn in deze tijd van het jaar, trokken we even een jachthaven in.
Daar ving hij zijn maaltje voorn voor volgende week in een half uurtje bij
elkaar. Werpend met de dropshot vingen we daar ook nog een drietal kleine
snoekjes.
De wind draaide steeds verder naar het westen en de
barometer daalde gestaag. De wind wakkerde aan tot soms een dikke zeven tijdens
een bui. Hoewel de snert prima smaakte en we het niet echt koud hebben gehad
besloten we van het laatste licht gebruik te maken en de boot te traileren.
Tegen 19.00 uur was ik weer thuis, moe maar voldaan.