Geplaatst op Geef een reactie

18, 19 en 20 okt 2013

Afgelopen vrijdag zijn John en Nicole bij ons op
bezoek gekomen. Het doel was tweeërlei. Vanzelfsprekend een bezoek van vrienden
aan vrienden maar ook het vissen. Als je die wensen hoort dan denk natuurlijk
van te voren even na over wat je wilt eten en waar je wilt vissen en hoe je de
kansen inschat. Doel voor dat laatste is dat de “gasten” vangen.

John en Nicole hebben drie zonen waarvan er twee
graag vissen Sjors en Daan. Een van die twee heeft het echte vissersbloed
(Daan) en is alle dagen in het weekend mee gegaan. Elf jaar en het dan hele
dagen vol kunnen houden is niet slecht. Op vrijdag besloten we ’s middags nog
even een hengeltje uit te werpen in polderwater. We reden een klein stukje en
konden beginnen. Daan scoorde al bij zijn eerste worp in het polderwater zijn
snoek. Wat wil een mens nog meer. Ook John scoorde al snel een baars en ik
volgde met een klein snoekje op een lepel. Toen was het even over met de pret.
Volhardend in de pogingen scoorde Daan nog een minisnoek, nauwelijks groter dan
de spinner waar hij mee viste, John had nog een mooie zestiger en ik scoorde
ook nog een dito snoek.

De dag daarna visten we vanuit de boot. Met vier
man is een hele klus maar met een beetje goede wil gaat het. Sjors in de punt,
John op het stoeltje, Daan op de viskist en ik aan het stuur. Nauwelijks los
van de trailerhelling stond de hengel van Sjors al in een hoepel. Helaas voor
Sjors ging deze vis van de haak en we zullen dus nooit weten wat het geweest
is. Daarna wordt het geduld op de proef gesteld. Lange tijd gebeurt er niets.
Nu ben ik er van overtuigd dat dit jaar de natuur een beetje na-ijlt. De koude
winter heeft ons normaalbeeld, bepaald door het langjarig gemiddelde, zo’n
anderhalve maand opgeschoven. Alles in de natuur is dus een beetje later. Men roept
dan snel in nieuwsberichten, vooral mensen die het weer voorspellen voor de TV
hebben er een handje van, dat de natuur in de war is, maar het is natuurlijk de
mens die in de war is omdat het niet voldoet aan het normaalbeeld. Goed terug
naar het vissen, ik weet uit ervaringen dat de maanden augustus en september de
maanden van de aantallen zijn. Dan zou je volgens mijn statistieken in deze
periode toch dubbele cijfers qua aantallen moeten kunnen scoren. En dat ging
ook gebeuren, het was alleen wachten op…. Deze periode van aantallen
levert overigens vaak niet echt zware snoek op, die zijn er wel maar bevinden
zich nooit in dagen met aantallen. De collega visser die we onderweg tegen
kwamen had twee snoeken, waarvan 1 van een meter. (I rest my case)

Wachten op de momenten. Ik denk dat, als je al je
visdagen analyseert, dat je erachter komt dat het altijd momenten van bijten
betreft. Vaak lang niets en dan een uurtje geregeld aanbeten. Zo zou het
vandaag ook gaan. En het gebeurde, zo’n periode waarin je bijna kunt
voorspellen wanneer er een aanbeet gaat komen. Zo vingen we in een drietal
periodes een mooi aantal snoeken waarvan Daan de grootste op het meetlint
bracht, 77 centimeter is nu zijn persoonlijk record. Er werden ook baarzen
gevangen zodat er nog maar één roofvis soort miste. Ik zat er vurig op te hopen
maar je kunt ze er niet aanknopen. Ik filmde zoveel mogelijk maar of de
capaciteit van de geheugenkaartjes laat je in de steek of de batterijen, je
mist altijd vissen. Ik heb in de film maar de meest pakkende beelden neer
gezet. Helaas mis je doordat je met vier man in een boot zit wel eens de andere
kant van de boot met je opnames. Het is niet anders. Kijk wel even naar de
snoek van 67 cm die Daan als eerste vangt (toen dus zijn pr). De kop, die ogen,
het enthousiasme het “geluk”, dat is waar vissen om draait. Dat is
genieten in optima forma, als toeschouwer, vader, visgids, visser. Ik weet nog
dat mijn vader in zijn logboek schreef, 1974, “vandaag ving Hans zijn
eerste grote snoek (60 cm)” ik was toen net zo verrukt als Daan bij deze
aanbeet. Goud.

Aan het einde van de dag konden we 23 vissen
noteren waarvan er twee uit de baarzen familie afkomstig waren. Verder veel
(bijna) maatse snoek.

De zondag besloten we om nog een keer uit de boot
te vissen. Sjors wilde liever op facebook dus nu waren we met zijn drieën. De
wens snoekbaars stond nog open en toen mijn bijhengel krom trok in de steun,
overigens aan een zwarte timber tiger, en ik de eerste stoten van de vis voelde
gaf ik snel de hengel aan Daan. De verwonderde blik van de hem toen de
snoekbaars boven kwam. Wens vervuld! Maar dat was het op deze dag voor
Daan. Hij kon ze maar niet vangen. John die voor in de boot zat, harkte alle
snoeken voor hem weg en degene die hij liet zitten gingen er bij mij aanhangen.
Daan zat voor spek en bonen tussen ons in. Ondanks de steevaste raad die ik al
mijn gasten meegeef, volhouden het gebeurt altijd onverwachts, wilde Daan wel
van kant wisselen, de snoekbaars kant, van plug wisselen, vertrouwen weg in de plug
die hem daags te voren nog 10 vissen opleverde, hij bedacht van alles. Nu
bedoel ik dat goed. Initiatief nemen, durven proberen is zeker niets mis mee
maar een plug boven water vangt geen vis, zelfs timber tigers niet. Daan
bedacht toen dat hij ook voor in de boot kon gaan zitten. Hij was nu de harker,
John en ik zaten er nu voor spek en bonen bij. Helaas voor Daan ondernam hij
die actie pas nadat John een mooie snoekbaars van tegen de zeventig centimeter
had gevangen en een mooi snoek miste. Maar ook op deze visdag kwamen de meeste
vissen door zijn toedoen uit het water en met veertien vissen zaten we weer in
de dubbele cijfers. Twee snoekbaarzen en twee baarzen maakten onderdeel uit van
dit aantal. Snoekvissers die op de kant zaten te vissen konden met vijf
dood-aas hengels nog niet een snoek opschrijven. Verbaasd hoorden zij onze
aantallen aan. Wij hebben Daan!

//www.youtube.com/embed/xvDDQDexcho

John wilde ook graag de visdagen vanuit zijn
perspectief beschrijven. Zijn relaas vindt u hieronder:

Vrijdag
zijn we met zijn allen naar de familie de Boer gegaan, een gezellig weekendje
inclusief vissen natuurlijk.

Nadat
we onze spullen gedropt hadden bij de wonderschone B&B “Lyts
Kanaan”, zijn we snel naar Hans en Caty gegaan!

Dayna
en Sissel waren er ook, dus het was gelijk bere gezellig. Al snel kwamen de
koffie en een schaal broodjes op de tafel,

Friese gastvrijheid in optima forma.

Natuurlijk
duurde het niet lang of ons gesprek ging over vissen en stond Daan te stuiteren
om snel naar de waterkant te gaan,

we
besloten ergens bij Jirnsum te gaan vissen vanaf de kant.

In
Jirnsum aangekomen zat Daan als eerste aan de waterkant, een slootje van 2,5
meter breed en bij de eerste inworp direct een snoek aan de haak!!

Dat
beloofde wat voor het weekend! Die middag hebben we nog een baars en
4 snoeken gevangen, niet slecht.

‘s
Avonds hebben we gezellig bij Hans, Caty en de meiden gegeten en
ook enkele pintjes weggetikt!

Zaterdag
om een uur of negen weer bij Hans en Caty, de boot in geladen met hengels en
natuurlijk wat te eten en drinken en op weg naar “De Swette”!

Nicole
ging samen met Caty, Dayna, Sissel en Gijs naar Aquazoo, aapjes kijken.

Nadat
we de boot te water hadden gelaten en het kunstaas net nat
was, miste Sjors al de eerste aanbeet!

Daarna
duurde het toch wel even voor we de hatelijke nul konden wegstrepen. In totaal
hebben we zaterdag 23 vissen gevangen, 21 snoeken en 2 baarzen.

Daan
was de man met 8 snoeken en 1 baars, hij had zelfs een mooie snoek van 77cm.

De
weergoden waren ons goed gezind, een enkel druppeltje dat was alles.

Sjors
en Daan en ik, zei de gek, hebben genoten van deze dag en natuurlijk van de
heerlijke erwtensoep!

Met
een visgids en natuurmens als Hans, die heerlijk verhalen kan vertellen is het
altijd genieten en kan de dag niet meer stuk.

Thuis
gekomen hadden we heerlijk mosselen en garnalen en chocolade ijs na. De
inwendige mens ook weer tevreden.

Vandaag
wilde we toch ook nog even vissen, Sjors had geen zin dus met zijn drietjes de
boot in!

Al
snel werd de eerste snoek gehaakt, ook vertelde Daan dat hij graag nog een
snoekbaars wilde vangen, dan had hij alle roofvissen aan de haak geslagen.

Zo
geschiedde, al gauw had hij een hele mooie glasoog aan de haak, missie geslaagd
Daan helemaal happy. Zijn weekend was al helemaal goed en met deze vangst
een top weekend. In totaal nog 14 vissen gevangen, waaronder twee snoekbaarzen,
2 of 3 baarzen en de rest mooie snoeken.

Tjonge
wat heb ik weer genoten dit weekend, van de gezichten van Sjors en Daan terwijl
ze een snoek haakten, dat is natuurlijk mooi terug te zien, omdat Hans bijna
alles opneemt. Maar zeker ook van het samen zijn met Hans die altijd uiterst
zijn best doet om het iedereen naar zijn zin te maken en te zorgen dat we wat
vangen, nou dat is heel erg goed gelukt!!

Wij
hebben een super weekend gehad, Hans en Caty heel erg bedankt voor de
gezelligheid, ook namens Nicole, Sjors, Daan en Gijs.

Jullie
zijn een heerlijk gezin.

Hele
dikke knuffels en tot snel.

De
Bekkertjes

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *