Het Lauwersmeer stond voor vandaag op de agenda. Hoewel de
wind behoorlijk zou aanwakkeren kozen we er toch voor om een voornemen wat we
reeds lang hebben, gestalte te geven. Slepen met grote pluggen op het eerder
genoemde water. De reden hiervoor is dat we tijdens het snoekbaarsvissen
regelmatig een stukje fluor carbon overhouden vlak nadat we een aanbeet
registreren tijdens het dropshotten. Ik had voor dit doel zelfs een Sea Tiger
in de kleur fire tiger aan mijn assortiment toegevoegd en daarmee had ik meteen
een probleem. Ik had geen hengel om deze plug aan te vissen. Gelukkig ken ik
een paar mensen en een telefoontje naar Henk leverde een prachtige boothengel
op. Voor op zee!
Maar toen ik vanmorgen net begonnen was met het gereed maken
van de boot, belde Popke dat hij ziek was. Gezien de weersomstandigheden vond
ik het niet zo heel erg dat hij afbelde. Tot een uur of één zou het regenen
boven het Lauwersmeer en daar zat ik niet op te wachten. Ik twijfelde, nam een
kopje koffie, overlegde even met mijn vrouw, en besloot toen om toch even twee
uurtjes de boot in het water te doen. Ik ging ons voornemen toch een beetje
uitvoeren maar niet op het Lauwersmeer. Ik reed naar Sneek en zou het PM kanaal
eens aan een nader onderzoek onderwerpen.
Nauwelijks een uurtje onderweg gebeurde wat moest gebeuren.
Een korte tik op de bezemsteel waaraan de Sea Tiger bevestigd was deed
vermoeden dat ik een aanbeet had. Vermoeden omdat het beuken van deze plug,
tegen de bodem, net zo voelt. Dat krijg je als je met dergelijk zwaar materieel
vist. Eigenlijk durfde ik de hengel niet eens in de steun te zetten, bang dat
mijn Scotty het zou begeven. Gelukkig haakte ik de snoek en dit exemplaar van
tegen de negentig centimeter was het bewijs dat er aan deze plug ook snoek te
vangen is. Dat was ook meteen de laatste
snoek in deze twee uurtjes maar het doel was bereikt. Prettige kerstdagen!