Wie de twitterberichten op de website volgt weet dat
ik een visloos weekend heb gehad. Waarom dat toch en stukje op het blog? Lees
verder. In totaal viste ik een uur of zes op karper. De brug, die tot nu toe
vijf karpers heeft opgeleverd, heb ik niet meer consequent aangevoerd en
misschien ligt daarin wel de reden van het niet vangen van een karper. Toch
denk ik dat er ook een andere reden is. Toen ik op zaterdag morgen om even voor
half zes mijn pennetje naast de dukdalf liet zakken was de wereld mooi, stil en
eigenlijk te stil. Je ervaring verteld je dan eigenlijk al dat het niet goed
zit. Indicatoren daarvoor zijn het uitblijven één enkele aanbeet ook al vis je
met een kleine maiskorrel. Als witvis
niet aast, dan is er iets aan de hand. Dat kan alles te maken hebben met de
weersomstandigheden. Je kunt daar tegenwoordig hele analyses op loslaten en je
vermoeden bewaarheid krijgen. Ik was vroeger zelf ook zo’n registrator, mijn
weerstation logt trouwens nog steeds en ik gebruik die gegevens ook wel, maar ze
weerhouden me er niet van om te gaan vissen. Het was dus een stille mooie
ochtend. De zon moest nog vanachter een paar kleine wolkjes wat hoger klimmen
maar daarna kregen we prachtig licht. Ik schonk mezelf een bakje koffie in,
twitterde dat het pennetje in het water lag en speelde een aantal woorden in
Wordfeud. Omdat tegenlicht slecht filmt
veranderde ik de camera positie en maakte een paar foto’s. Na een goed halfuur
naast dukdalf 1 gelegen te hebben verkaste ik naar de zonkant van de brug en
probeerde het daar. Hoewel ik verscholen tussen het riet een prachtige
zitplaats heb op een afgezaagde wilg, verkas ik na een halfuur opnieuw naar de
voorste dukdalf 3. De lucht betrekt een beetje, ik verkas weer naar dukdalf 1
en vis daar nog een uur. Ik twitter dat de ochtendsessie teneinde is en ga naar
huis. In de avondsessie gebeurt er dus ook niet qua aanbeten. Boerenzwaluwen en
visdiefjes zorgen voor het nodige vermaak. Ik tracht een boerenzwaluw op de
gevoelige plaat vast te leggen. Het prachtige door de zon verlichte
bruggenhoofd biedt hier een mooie achtergrond. Zelfs met 40 beeldjes in een
seconde valt dat nog niet mee. Als de zon verdwijnt wordt het snel kouder. Ik
sluit de sessie op twitter. Als ik op de
zondagmorgen weer bij de stek kom, installeer ik de vastlood hengel en vis met
mijn pennetje tegen dukdalf 1 aan. De magnotonic gilt na een kleine 10 minuten
en ik reageer vlot. De aanslag haakt niets! De aan de andere kant van de brug
opduikende fuut doet me beseffen dat het geen aanbeet was maar in ieder geval
was er even actie. Het is lange tijd stil. Ik verkas naar dukdalf 4 en krijg
bezoek van een voorbijganger. Hij heeft zich behoorlijk aan Bacchus gelaafd en
is op weg naar huis. We hebben een geanimeerd gesprek gedurende twintig
minuten. We lossen de wereldproblemen in no-time op. Daarna fietst hij naar
huis op weg naar zijn broodnodige rust. Het begint ene klein beetje te regenen
als ik besluit de sessie te sluiten.
 |
 |
 |
 |
 |
Het wordt tijd voor een andere brug.