Geplaatst op Geef een reactie

21 juni 2009

Het is om even over half vijf als ik een roepende koekoek tegemoet vaar. Even meen ik nog een andere vogel te horen maar het blijkt de berichttoon van mijn GSM te zijn. Mijn oudste meldt even dat ze nu eindelijk gaat slapen. Ik SMS terug maar krijg geen antwoord meer, te moe waarschijnlijk concludeer ik. Ik “moet” vroeg zijn vandaag want het is de enge kans op vissen dit weekend. Kaatsen slokt veel tijd. Ik vaar een kleine vier minuten en meer de boot aan een rietkraag. Ik snijd een voorntje in tweeën en verdeel de beide stukje over twee hengels. Ik ene werp ik net voor de rietkraag en de andere krijgt het diepere deel als domein. Het weer is prachtig rustig, de zon komt net achter een boerderij op en zet haar in volle glorie. Het is bladstil. Ik schenk een Senseo uit in mijn bekertje, neem een stroopwafel als ontbijt en verbaas me over de wegschuivende dobber in het midden. Ik klik de ABU 506 open, kauw mijn stroopwafel weg, drink mijn kopje leeg, tel tot tien en zet de haak. De holglas buigt tot een halve cirkel en ik weet dat het goed zit. Even later land ik een maats snoekbaarsje. Niet gek zo’n begin en ik voorzie de hengel van opnieuw een staartje. De andere hengel verleg ik ook naar het midden. Zo houd ik het wel even vol, herhaal het ritueel van ontbijten met een tweede stroopwafel maar de aanbeet wil niet komen. Na een kleine drie kwartier verkas ik. Inmiddels is de eerst wind merkbaar en dat stelt me in staat om langzaam over een traject te driften. Het mag niet baten. Dan vaar ik naar een brug die het ook altijd goed doet. De wind is hier volledig weg en een simpele slag van de buitenboordmotor maakt dat ik in één keer onder de brug door kan driften. Ik mis de dobber die wegschiet maar een kromme hengel attendeert me op de aanbeet. “Klik”, doet de ABU onder de beroering van mijn rechterwijsvinger. Ik zet de haak en land wederom een maats snoekbaarsje. Wederom was het een staartje wat de aanbeet bracht. De derde voorn laat het leven. Ik werp de dobber tegen één van de palen van brug. Maak één keer gebruik van de hoempie ploempie techniek en het resultaat is daar. Ze brengt de derde kleine snoekbaars in de boot. De wind wakkert aan als ik op de derde stek lig. Donkere wolken in het noordwesten kondigen slechter weer aan. Ik schoonschip nog even snel en daarna houd ik het voor gezien. De eerste druppels vallen als ik om even over achten onder mijn carport stap. Tijd voor een ontbijtje op deze Vaderdag. Ik heb mijn cadeautjes al gehad.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *