Het lijkt er zowaar op dat ik mijn voornemen van vorig jaar, meer te gaan vissen, ga waarmaken al is het wel een beetje vroeg dat nu al te constateren. Toch, als we even terugkijken, vorige jaar was het pas de 22e van de maand januari eer ik een stuk kunstaas in het water had. Het is even na half acht als ik opsta en mijn laatste voorbereidingen tref. Om even over half negen ben ik bij het viswater. Ik heb gemeend om water te kiezen op veengrond. Het weer is erg onstuimig geweest en de kleivaarten bij mijn woonplaats in de buurt zien er uit als erwtensoep. Mijn spinner, standaard Poask-4, te water en al bij de tweede worp meldt een snoek zich. Ze meet tussen de 40 en 45 centimeter en omdat ik haar als zo snel vang, tenminste zo denk ik daar achteraf redenerend over, zet ik haar na het onthaken onmiddellijk terug zonder daar even een foto van te maken. Jammer want het bleef de enige snoek van deze morgen. ’s Middags moest ik rijden voor de korfbalvereniging. De dag stopte dus kort na de middag. Heel erg vond ik het niet want na twee worpen een snoek vangen en daarna alle worpen snoekloos daar krijg je, alle natuurbeving ten spijt, op een bepaald moment genoeg van. Mezelf een beetje op mijn donder gevend schiet ik dan nog het volgende plaatje en zoek ik naar een verklaring voor de matige vangst. Zouden ze al aan het paaien zijn? Met dit weer kan dat zomaar.